- Cursus J.H. Newman
- Les 00:Voorwoord
- Les 01: Newmans jeugd en eerste en tweede “bekering” (1801-1827)
- Les 02: Newman in Oriel (1822-1833)
- Les 03: De eerste zes jaren van de Oxfordbeweging (1833-39)
- Les 04: Newman op weg naar de katholieke Kerk (1839-1845)
- Les 05: Bespreking van The Development of Christian Doctrine
- Les 06: De eerste katholieke jaren (1845-1864)
- Les 07: De Apologia en terug naar Oxford (1864-1868)
- Les 08: De rechtvaardiging van het religieuze geloof: De Grammar (1868-1870)
- Les 09: Bespreking van An Essay in Aid of a Grammar of Assent. (Incl. het argument uit het geweten)
- Les 10: De pauselijke onfeilbaarheid (1869-1875)
- Les 11: Newman, de laatste jaren (1875-1890)
- Les 12: Vrouwen in het leven van J.H. Newman
Gallicanisme
Het gallicanisme is de benaming voor diverse bewegingen die in Frankrijk een aantal voorrechten opeisten, specifiek voor de Franse Katholieke Kerk, rechten die de Franse koning claimde ten koste van het pauselijk gezag. Het ontstond in 1682 toen de Gallicaanse artikelen van de Franse bisschop Jacques-Bénigne Bossuet (1627-1704) door het nationaal concilie van Parijs werden bekrachtigd. Hierin werd o.a. gesteld dat de Franse Kerk onschendbaar was en dat pauselijke uitspraken over geloof en zeden door de universele kerk gevalideerd moesten worden. Hierin waren nogal wat verschillen van opvatting, bv. de koning of het parlement het recht van goed- of afkeuring hadden. Deze artikelen dreigden te leiden tot een schisma. Ze werden door Lodewijk XIV ingetrokken in 1693. Maar op de achtergrond bleef deze hele kwestie aanwezig tot aan het eerste Vaticaans concilie (1869-1870). Het gallicanisme staat uiteraard haaks op het ultramontanisme. |