- Cursus J.H. Newman
- Les 00:Voorwoord
- Les 01: Newmans jeugd en eerste en tweede “bekering” (1801-1827)
- Les 02: Newman in Oriel (1822-1833)
- Les 03: De eerste zes jaren van de Oxfordbeweging (1833-39)
- Les 04: Newman op weg naar de katholieke Kerk (1839-1845)
- Les 05: Bespreking van The Development of Christian Doctrine
- Les 06: De eerste katholieke jaren (1845-1864)
- Les 07: De Apologia en terug naar Oxford (1864-1868)
- Les 08: De rechtvaardiging van het religieuze geloof: De Grammar (1868-1870)
- Les 09: Bespreking van An Essay in Aid of a Grammar of Assent. (Incl. het argument uit het geweten)
- Les 10: De pauselijke onfeilbaarheid (1869-1875)
- Les 11: Newman, de laatste jaren (1875-1890)
- Les 12: Vrouwen in het leven van J.H. Newman
Association for the Promotion of the Unity of Christendom
The Association for the Promotion of the Unity of Christendom (= APUC) werd gesticht door Anglicanen, katholieken en orthodoxen op 8 september 1857 om gezamenlijk te bidden voor eenheid.
De stichters waren 14 personen, de katholieken William Lockhart, Fr. Henry Collins O. Cist. en Ambrose Phillipps de Lisle. De overigen waren Anglicanen, onder hen de uitgever Frederick George Lee, en één Russisch-Griekse priester. O.a. Pusey werd er lid van. Hun doel was: “united prayer that visible unity may be restored to Christendom”.
De beweging werd door Faber, Ward en Manning in Rome aangeklaagd. Rome reageerde met een veroordeling en verbood katholieken eraan deel te nemen in een brief aan de Engelse bisschoppen in de herfst van 1864.[1]
Voetnoten
|