Frederick William Faber

__NONUMBEREDHEADINGS__ Frederick William Faber (1814-1863) Frederick William Faber (H Hering NPG Ax46941) Leven Frederick William Faber werd geboren op 28 juni 1814 te Claverly en overleed op 26 september 1863 te Londen. Hij verloor zijn ouders op jonge leeftijd. Hij werd opgeleid in Harrow School en later in Balliol College, Oxford, waarvan hij later ook fellow werd. In Oxford werd hij tractarian. Hij werd Anglicaans priester in 1839 en was toen reeds een bekend poëzie-schrijver. In 1843 werd hij rector in Elton (nu in Cambridgeshire). In november 1845 werd hij katholiek samen met 11 mannen die met hem een communauteit vormden. Zij vestigden zich in Birmingham waar zijn informeer een religieus leven leidden als "the Brothers of The Will of God". De graaf (earl) van Shrewsbury bood hen onderdak in Cotton Hall in Staffordshire, waar zij een kerkje bouwden St. Wilfrid's. De architect was de bekende Pugin. In de volksmond heetten zij voortaan de Wilfridians, naar de naam van hun kerkje. Op 4 april 1847 werd hij priester. De hele groep sloot zich aan bij het oratorium van Newman. De groep verhuisde in 1849 naar Londen. Omdat oratorianen volgens hun regel in een stedelijk gebied dienen te werken moesten zij deze plaats opgeven. Het afscheid van St. Wilfrid's en de graaf die zich bedrogen voelde had nog heel wat voeten in de aarde. Later vestigden zich hier een tijdlang de passionisten, o.l.v. van Dominic Barberi. Op 11 oktober 1850 werd hij het hoofd (onder Newman) van het Londens oratorium. Newman woonde in Birmingham. In september 1852 verhuisde de communauteit naar Brompton (Londen). Er waren behoorlijk wat misverstanden tussen hem en Newman. Faber was een bekend schrijver van hymnen en theologische werken. Zijn bekendste hymne is Faith of Our Fathers. Voetnoten