Frederick Oakeley

Frederick Oakeley (5 September 1802 – 30 January 1880) studeerde aan Christ Church, Oxford vanaf 1820. Hij werd fellow van Balliol in 1827 en anglicaans priester in 1828. In 1839-1845 was hij de leider van Margaret Street Chapel in Londen, waar hij zich inzette voor een eredienst op de wijze van de Tractarians. Door zijn vierkante verdediging van Tract XC kreeg hij het aan de stok met zijn bisschop Blomfield: dit werd de zogenaamde Oakeley Case, uitspraak op 30 juni 1945. In september trok hij tijdelijke in bij Ward in Oxford. In deze tijd had hij vrij veel contact met Newman. Op 29 oktober 1845 werd hij in de St. Clement's kapel in Oxford in de katholieke Kerk opgenomen. Drie dagen later (31 oktober 1845) werd hij samen met Newman gevormd door Nicholas Wiseman in Oscott. Hij was seminarist in St. Edmunds College, Ware van januari 1846 tot augustus 1848. Hij werd priester in 1848 en werkte in St. George's, Southwark. Vanaf 22 januari 1850 werkte hij als priester in St. John's, Islington. Hij werd bij het herstel van de katholieke hiërarchie kanunnik van Westminster. Heel zijn leven bleef hij bevriend met Newman. Newman vermeldt hem in Apo. 98 en 163.