Oath of Supremacy

De “Oath of Supremacy” was een eed die ieder die een publiek of kerkelijk ambt wilde bekleden in Engeland moest zweren aan de koning. In deze eed werd hij erkend als het “Hoofd van de Kerk van Engeland”. Wie dit weigerde te doen werd als verrader beschouwd. De eerste eed werd door koning Hendrik VIII opgelegd in 1534. Met een korte onderbreking onder koningin Mary bleef de verplichting van deze eed van kracht. Later moesten ook parlementsleden en de studenten op de universiteiten deze eed afleggen. Er waren in de loop der tijden overigens diverse versies in omloop. De eed was m.n. gericht tegen Rooms Katholieken. De heilige Sir Thomas More (1478-1535), was een van de velen die de eed weigerden af te leggen, waarop hij geëxecuteerd werd. Tussen 1867 en 1910 werden geleidelijk aan alle eden, statuten en tests (een vorm van deze eed) beperkt tot de hoogste gezagsdragers in het land. Pas in 1910 werden de laatste belemmeringen voor katholieken afgeschaft.