Hurrell Froude

Leven Richard Hurrell Froude (25 maart 1803 - 18 februari 1836) werd geboren in Dartington, Devonshire als oudste zoon van een plattelands clericus Robert Froude (1771 - 1859), "Rector van Dartington" (van 1799 tot zijn dood in 1859) en tegelijkertijd "Archdeacon of Totnes" (van 1820 tot 1859) en Margaret Spedding. Zijn vader, aartsdiaken Froude, was High Church van de oude stempel. Tot zijn broers horen James Anthony Froude en William Froude. Richard Hurrell die altijd Hurrell genoemd werd studeerde vanaf 1816 in Eton en kwam in 1821 in Oriel College, Oxford. In dat jaar verloor hij zijn moeder, een vrouw die hem aangespoord had en voorgeleefd om als heilige proberen te leven. Froude kwam onder de invloed van John Keble. In de zomer van 1823 studeerde hij bij Keble thuis in Southrop samen met Robert Wilberforce en Isaac Williams. Dit was een keerpunt in zijn leven. Zijn Final School (examen) viel tegen, maar in 1826 werd hij fellow van Oriel en vervolgens werkte hij nauw samen met Newman. Newman en hij werden vrienden vanaf 1828. In die tijd leerden Newman en John Keble mekaar pas echt kennen dank zij de bemiddeling van Froude, die dit in retrospect zag als mogelijk de belangrijkste goede daad van zijn leven. Froude was een romanticus en dichter. Hij had interesse voor de middeleeuwen en via medefellow Blanco White leerde hij katholieke Latijnse liturgie kennen. In 1832 ging hij vanwege TBC naar de Middellandse Zee. Op deze reis, zijn grand tour, werd hij vergezeld door zijn vader en Newman. Met Newman bezocht hij in Rome Nicolas Wiseman, de rector van het Engels college, de latere kardinaal. Tijdens de reis in het Middellandse Zeegebied werd Froude steeds meer vervuld van het idee dat hij in Engeland aan het werk moest. Hij keerde eerder naar Engeland terug dan Newman en blaakte van vechtlust. Hij was aanwezig op de zogenaamde Hadleigh Conference bij Hugh James Rose, enkele dagen na de beroemde preek van John Keble, National Apostasy die de start van de Oxford-beweging werd. Na het begin van de Oxford-beweging dwong zijn gezondheid hem warmere oorden op te zoeken. Hij vertrok naar Barbados in de Antillen. Terug in Dartington stierf hij aan TBC, de ziekte die vrijwel zijn hele familie trof, op 18 februari 1836. Na zijn dood publiceerden John Keble en Newman zijn notities en brieven: Remains. Deze zouden tot een storm van verontwaardiging leiden. Literatuur Paul Brendon, Hurrell Froude and the Oxford Movement, London, Paul Elek, 1974.