Roman Catholic Relief Act

Roman Catholic Relief Act 1791 De Roman Catholic Relief Act was een beslissing van het Engelse Parlement uit 1791. Deze “Act” stond katholieken toe om in de advocatuur te werken, gaf hen de vrijheid om hun religie te beoefenen en eigen scholen te hebben. Er waren wel beperkingen: kapellen, scholen, priesters en leerkrachten moesten officieel geregistreerd worden en ee eredienst moest gebeuren achter gesloten deuren. Kerktorens en klokken waren verboden. Priesters mochten geen priesterkleding dragen en geen open-lucht-vieringen houden. Protestantse kinderen mochten geen katholieke scholen bezoeken, grote financiele schenkingen (endowments) aan scholen waren verboden en ook kloostercongregaties waren verboden. De uitwerking van deze act was groot. Voor het eerst waren katholieken nu niet meer totaal minderwaardige burgers. De Act kwam er mede door de invloed van het Edict van Nantes in Frankrijk (1787) waardoor niet-katholieke Fransen dezelfde rechten kregen als de katholieke burgers, maar zeker ook door de schok van de Franse revolutie (1789) die de Engelse regering plots veel voorzichtiger deed omgaan met haar vele katholieke (m.n. Ierse) onderdanen, die wellicht ook revolutie zochten. De Act leidde tot een eerste voorzichtige opleving van de katholieke Kerk in Engeland.